Li Kurdistan ê, her ku roj derbaz dibin komkujiyên AKP yên li Kurdistan ê jî zêdetir dibin.
Bê guman, ev komkujiya ku îro li Navçeya Qileban, gundê Roboskî û Bêcûhê hukumeta AKP pêkaniyî, ne ya yekê ye. Mirov nikare tenê bi wê kêliya pêkhatî re jî bigre dest. Ji ber dema mirov geryanek di nava dîroka Tirkiyê de dide çêkirin, mirov bi awayekê vekirî dibîne ku ka çend hezar komkujî, girtin, qetil kirin, êşkence, koçberî, talan kirin, dagirkerî û kiryarên daqurtîna mirovan… li Kurdistan ê ji aliyê dewleta Tirkiyê de hatiye pêkanîn. Ewqasî zêdene ku nayên jimartin.
Ji bo wê jî mirov dikare bibêje dewleta Tirkiyê, dewleteke li ser hîmê tevkujiya mirovan hatiye ava kirin. Kuştin û nêçîr kirina mirovan, di Tirkiyê de bûye kevneşopiyekê. Ev kevneşopî ji Serokwezîr derbazî Wezîr, ji Wezîr derbazî rayedarên dewletê dibe. Heya roja îro jî, ev her bi vî rengî hatiye.
Bi çi rengî ev kevneşopî heya roja îro hatiye, di kiryarên hukumeta AKP, rayedar û artêşa wî, di tevkujiya Roboskî û Bêcûhê de bi awayekê vekirî xwe nîşan dide. Ji bo wê ger mirov bibêje, hukumeta AKP û hevkarên wê ji bo nêçîra mirovan hatiye ava kirin, wê ne pênaseyekê şaş be. Tirkiye welatê komkujiyan e. Ji xeynî vî navî, ti navên din li hukumeta AKP nayê.
Ev komkujiya îro li Qilebanê pêkhatî, mirov nikare ji komkujiya Dersim, Geliyê Zîlan, Maraş, Mêrdîn, qetil kirina 36 gerîllayên Kurd, 33 guleyan qut bigre dest. Ti ferqa vê komkujiyê ji komkujiyên din tine ye. Ji bo tine kirina gelê Kurd ev komkujiyeke bi plan hatiye kirin. Kes nikare girêdana vê bi îstîxbarata şaş re bide girêdan. Ji ber her kesê dizanî bû ku ji bo debara xwe a jiyanê bi salane gelê Roboskî derbazî sinirên başurê Kurdistanê dibe. Ji her kesê bêhtir jî, dewleta Tirk ji vê bi agahî bû. Berpirsyarên vê komkujiyê hukumeta AKP, cemaata Gulen û rayedarên dewleta Tirkiyê ne. Erdoğan fermana vê tevkujiyê da, kordînatorê wê Nejdet Özal jî pêkanî.
Bi daxuyaniyekê erzan, bi gotinên bêwijdan, weke ku ti tişt çênebûye, xwestin li ser qetil kirina sih û pênç ciwanên Kurd bigrin. Ev ne daxuyaniyekê exlaqiye. Bi vê daxuyaniyê kuştina mirovan çiqasî di Tirkiyê de erzan bûye, careke din da nîşandan. Ev daxuyanî bi ti awayî wijdanê mirovan rihet nake. Daxuyaniyên Huseyîn Çelîk û Erdogan ne têrker e. Ji bo wê jî di vê gelê me vê daxuyaniyê nepejirînin û hesabê vê tevkujiyê bipirsin.
Hukumeta AKP û cemaata Gulen, biryara qirkirina gelê Kurd daye. Li ser Rêbertiya me êrîşekê pir dijwar heye û Rêbertiya me dinava tecrîdeke giran deye. Li qadên leşkerî, siyasî û civakî bêyî navber êrîşên hewayî, yên bejayî û operasyonên li ser bingehê tine kirina Kurdan tê meşandin. Hukumeta AKP konsepteke qirkirina Kurdan daye destpê kirin. Ji bo qirkirina gelê Kurd, serî li hemû rêbazên kirêd û ji derveyî mirovahiyê jî dide.
Huseyîn Çelîk di daxuyaniya xwe de dibêje, ‘‘istîxbarata ku grubek PKK yî ye hatiye girtin, ev êrîş pêkhatiye’’. Ma gerîllayên tevgera azadiya gelê Kurd jî ne ewladên vî gelîne?... Çi ferqa van 35 ciwanên Kurd û gerîllayên Kurd hene?... Tu ferqa wan nîn e. Her du jî yek in. Ji asîmanan dane ketine. Pergal û dewleta Tirkiyê deriyekê ku gelê Kurd têde nefes bigre ne hêlaye, fetisandiye. Ger derfetên jiyan kirinê di Tirkiyê de hebana, îro ciwanên Kurd berê xwe nedidan çiyayên Kurdistan ê.
Yek jî Huseyîn Çelîk di daxuyaniya xwe de derketina gel ya qadan weke sor kirin (tahrik) binav dike û dibêje; ‘‘ger hun dakevin qadan, ev ê rê li ber mirinên din jî vebike’’. Bi van daxuyaniyan diyar dibe ku AKP û artêşa wê di nava amedekariyên tevkujiyeke din dene. Li himberî van daxuyaniyan di vê gelê me bêdeng nemîne, şiyar be. Di vê gelê Kurd biherike qadan û ala serhildanê hîn bilintir bike. Pêdivî bi ruhê serhildana Cizîra Botan, Nisêbîn’an ya 1992’an heye.
Kes nikare encamên vê bûyerê, PKK weke bahane bide nîşandan. 35 cenazeyên kesên sivîl, kesên bêçek li holê ye. Mirovên ji vê bûyerê filitîne hene. Wijdan û dilê mirovan nikare li hevokên wehşeta şeva bûyer pêkhatî guhdar bike. 35 cenaze, bûne hezar parçe. Yê ji vê bûyerê berpirsyar hukumeta AKP ye.
Di vê gelê me baş bizane ku, artêş û hukumeta Tirk tu nesîbê xwe ji erdemên mirovahiyê negirtiye. Di Tirkiyê de tiştekê binavê hukuk tine ye. Berovajî, dema dibêjin dewleta Tirk, zulum, êşkence, dagirkerî, bişavtin, komkujî… bi bîr tîne. Ger di Tirkiyê de huquq hebûya, wê pirsgirêka gelê Kurd ne di vê astê debana. Wê 35 ciwanên Kurd ne spartibana axê. Wê bi hezar zarok û ciwanên Kurd nehatana qetil kirin.
Dewleta Tirk li aliyekê lêborîna xwe ya ji komkujiya Dersimê re didin, li aliyê din jî komkujiyê li Qileban ê pêktînin. Hemû daxuyaniyên rayedarên Tirk pûç û vala ne. Hemû jî bingehê xwe ji derewan digre.
Ger Huseyîn Çelîk qala hukuka dewleta Tirkiyê dike, tu çima hukuka feryad, êş, rondikên çavên dayîkên Kurd dirije nabînî. Dengê êş, janên ji qirika dayîk, bav, zarok û ciwanên Kurd yên bêguneh digihe asîmanan. We Xewnên zarokên Kurd bi zordarî û çewisandinê dagirkiriye. Zarok û ciwanên Kurd îro di nava gula xwînê de ketine pey xeyalên xwe yên bihuştî. Tu bi çi rûyê qala hukuka dewleta Tirk û hukumeta faşîst a AKP dike.
Di welatekê ewqasî zulum têde xwe dide pêş qala demokrasî, hukuk kirin dirûtî û şermeke mezin e. Bi van gotinan durutiya hukumeta AKP dîsa derket holê. .
Bangawaziya min di serî de ji bo gelê me yê Amed, Botan, Gever, Batman û ji hemû bajar û navçeyên Kurdistan û Tirkiyê re heye ku biherikin qadan. Ger neherikin qadan, wê sibe tevkujiyên mezintir jî di Kurdistan ê de pêkbên. Duh Helepçe bû, îro Qileban bû.
Di vê gelê me yê Botan ê bizanibe, bi çi rengî şeytana nehêlaye Lawikê Xerîb bigihe miradê xwe, îro jî şeytanên hemdem yên weke hukumeta AKP li ser kar e.
Weke keçeke Qilebanî, bangawaziya min bi taybet ji bo gelê Qileban ê heye ku biherike qadan. Xwedî li derketina şehîdên xwe, ewladên xwe, rûmeta xwe, sekneke watedar û giranbûha ye.
Vejîna ruhê 35 ciwanên Kurd ji bo me peywireke li ber me radiwest e. Beriya her tiştî, di vê ciwanên Kurdistan ê bi awayekî rast li vê peywîrê xwedî derbikevin. Bi ruhê pêngava berxwedana netewî, em ê dewleta Tirk a dagirker pûç bikin.
Bi vê mebestê, sersaxî yê ji hemû gelê Kurd û bi taybetî jî ji Qileban gundê Roboskî û Bêcûhê re dixwazim û dibêjim, wê bi helwesta we ya demokratîk kiryarên hukumeta AKP pûç bibe. Hêza me ya berovajî kirina, konsepta kirêd a Tirkiyê heye. Hêviyên me yên serkeftinê ji her demî bêhtir bi hêz in û em ê di doza xwe ya mafdar de bi serbikevin.
Herî dawî jî ez, lanet li hukumeta AKP, dewleta wê ya qirêj û li hemû xebatkarên çapemeniya Tirk ya guhê xwe ji vê tevkujiyê re girt û berovajî kir tînim. Lanetê li hemû mirovahiya ku bêdengiya xwe hîn jî diparêz e tînim û ji ber ku ROJ TV bû dengê rast yê tevkujiya Qileban ê û xwedî lê derket, keda hemû xebatkarên wê silav û pîroz dikim.
Hindistan Penaber
- Ayrıntılar
Kurdistan Bindest e!
Hir tişt bi vê peyvê despekiri bû.
Bi vê peyvê me xwe naskir. Bi vê peyvê me zanî ku em çend bi nîrxin. Bi vê peyvê me naskir bê dijmin û dost kiye? Bi kurtasî bi vê peyvê em bûn mirovên rastîn û azad.
Hêza peyv, ne tenê li ser mirovekî-ê bandor kir. Lê belê ji bo hemû mirovan heman bandor kir. Ev bandor dihêle îro mirovên azad li ser wê xake bijin. Ev bandor dihêle hemû Kurdên bi şeref û xwedî wicdan dikarin dijminên xwe bikin dîn û har.
Le bele hêza peyvê ji wê zedetîr nîşan dide.
Ev rastiya bindest bûyina Kurdîstanê hîn jî didome. Dagirkirina dewletên netewa faşîst wek Tirkiyê, Îran, Iraq û Surî li ser Kurdîstanê didome. Her roj di kolan û taxan de mirovên li ser şopên mirovê azad dimeşin têne kuştin. Her roj ji cihekî nûçeyên linçkirina Kurdan tê. Her roj di derheqe neheqiyekê li hember Kurdan, an jî buyerekî sosret rudide. Her roj kuştin, her roj bêedaletî, her roj dijûn. Xwîna axa me mêtin, hemû dewlemendî û pîroziya welatê me firotin, kuştina xweza jî li ber çave.
Ev ne bese, di ser de jî me tevanbar dikin. Bi hov mayinê, bi cehaletê, bi terorê me bi nav dikin. Ew mirovên peşketî, zana, xwedî nirx û pîvan, em mirovên paşketî, cahîl, bepîvan, bênirx û bê ol in.
Bê gûman van gotinan di dewê wan de bûye benîşt. Divê mirov li ser zêde nesekine jî. Ji ber em kî, çi kesin baş dizanin.
Lê divê em vê rastiyê tu carî ji serê xwe dernexin. Rastiya dijminê xwe naskirin tiştekî erzan nîne. Lê ji bîrkirin tiştekî hêsanê. Bi salan êş û azarên me kişandiye nîşan daye bê dijmin çiye. Ji xwe ji bo ku em wê ji bîr nekin çi ji destê wê tê dike.
Li gel vê, hest û fikrên me bi dijmin ev qas tijiye ku em yekser dixwazin jê rizgar bibin. Him fêrbûyinên kesayetê me de, him jî kîn, hêrs û hestên me yê tolhildanê hizirê me de cihekî pir mezin girtiye. Ev jî dihêle ku em di yek carî de dijmin ê xwe xilasbikin. Bandora dijmin li ser me û li ser cîhana me hilveşînîn. Ev xwestek, yanî jiyaneke bê dijmin xwestin ne tiştekî xirabe. Lê rêbaze wê dîtin tiştekî pir hêsan nîne.
Ji bo vê hizirandin, dahûrandin, biryareke tuj, israr, vîn, sebr û hestên xurt pêwîste.
Piştî Rêbêr Apo ev du peyv anî ser ziman tiştek nîşan da. Dema bindestbuyina Kurdîstanê bi lêv kir,dizanî bû ji bo ev bindestî bi dawî bibedivê mirov çi bike? Gotinekî ji rêzê nebû. Bi qasî mezinbûna peyvê, pratîk jî divê mezin bûya. Ji xwe ew tekoşîna tevgera azadiyê ya ji sih sale zedetir didome vê yekê nîşan da. Gotineke rast, biryareke di cih de, rêbazên rast çawa xwe gihand tekoşîneke ev qas mezin me bi hev re jiyankir.
Piştî rastiya dijmin derkete zanebûnê divê mirov tekoşîna li himber dijmin yekser bide destpêkirin. Ne wiha be, wê pir tiştên xirab rû bide. Dema mirov dibîne ku li ser rastiyeke nikare bandorê bike jê ditirse. An baweriya xwe dişkîne, an dev ji tekoşînê berdide, an jî xwe teslîmî rastiyên pergalê dike. Her çi be, encam bi heman rengî pêk tê.
Ji bo vê hêrsa me ya li hember dijmin divê bi hest û dîtînên toldar neyên derbaskirin. Çi dibe bila bibe di serî de divê em hestên xwe bi rêxistin bikin. Ger em xwesteka xwe ya tolhildane bi rêxistin nekin wê rojekê bizîvire me. Refleksên demî, girî, xwe bêçare hîskirin, xwesteka hin tişta kirin dihêle ku em yekser bikevin nava pratîkên bi lêz. Hin caran weke serhildanên li hember komkujiya Roboskî pêwist bibe jî, ew refleksên derdikeve pêş divê mirov bi rêxistin bike û nehêle dijmin û kîryarên dijmin ji serê me derkeve.
Ger em wiha nekin rastiya dijmin rojekê, demekê di serê me de pir cih bigre û piştre jî em ê jibîr bikin. Lê ger em hestên xwe yê tolhildane, xwestekê xwe yê bêdijmin jiyankirin bi rêxistin bikin û di nava rexistinê de xebateke xurt bimeşînin wê ne tenê wê xwestekên me bi cîh verin, wê ji vê zedetir bandor bike.
Wê demê em dikarin him bandora dijmin, him jî dijmin bi xwe dikarin ji nav dilê welatê xwe biqewitinîn(biqewirînin). Jiyaneke azad tenê dema mirov li himber dijmin tekoşîneke dijwar bimeşîne gengaz (mimkun) dibe.
Bi heviyên jiyan û welateke bê dijmin, ez sersala hemû heval û hogiran, gelê me yê welatparêz, dayikên şehîdan pîroz dikim.
Pîr Kemal
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di navbera 15-20’ê Kanûnê li navçeya Amedê Pîranê li dijî herêma Gorsê ji aliyê artêşa dagirker a tirk operasyonek hatiye lidarxistin. Herêm ji aliyê balefirên şer û helîkopterên kobrayan bi dijwarî hatiye bombekirin herweha çend caran jî di navbera gerîla yê me leşkerên artêşa dagirker de pevçûn qewimîye.
Ji gelê me û raya giştî re!
Tevgera azadiya Kurdistanê sala 2011’an li pey xwe hişt û derbasî saleke nû ya tekoşînê bû. Ji niha ve diyar bûye ku wê sala 2012’an ji bo gelê Kurdistanê bibe sala bidestxistina azadiyê, sala berxwedanê û şerê aktîf ê bi awayekî herî xurt were meşandin.
- Ayrıntılar
Di demeke ku Destura Bingehîn ya Tirkiyê, di Komsiyona parlamentoya dibin wesayeta cemata Gulende tê amade kirin, li Şirnexê komkujiyek pêk hat.
Komkujiya li Şirnexê piştî civîna Konseya Ewlekariya Dewletê pêk hat û bi 4 balafirên F-16, piştî nîvê şevê saet di 21.20an de pêk hat. Medya Tirk jî, piştî medya cîhanê, bi çend saetan derdorê saet 10.00an da.
Serfermandariya Artêşa Tirk jî, mikur hat û hajê wan ji komkujiyê heye. Gotinên wan ku gotin, “koma gundiyan wek gerila hatin zanîn û li cihê bûyerê sivîl nînin” nikare bibe sedema komkujiyê. Demagojî û bincilkirina bûyerê ye. Lê çavdêrê komkujiyê ku yek ji kesê di nava komê de bû û hawar daxist û gundî ji komkujiyê agahdar kirin; tiştekî din dibêje.
Li gorî agahiya gundiyê ji komkujiyê xelas bûye; esker koma ku ji Başûrê Kurdistanê hatin û xestin biçin gundên xwe dane rawestandin û balafiran şer jî, piştre koma gundiyan bombarduman kirin. Ev jî dide xuya kirin ku esker, ji hatina koma gundiyan agahdar e, di heman demê de Serfermandariya Artêşa Tirk jî, ji koma gundiyan agahdar e û li gorî seyrûsefea çûn û hatina gundiyan planek amade kiriye.
Serfermandariya Artêşa Tirk, komkuji plan kiriye û ferman daye eskerên herêmê. Li gorî planê Serfermandariya Artêşa Tirk, eger koma gundiyan îro ne hatibane, sibe, sibe ne hatibane, dusibe wî planê komkujiyê bikin pratîkê.
Wilo xuya dike ku kêr ji hestî derbas dibe û bawerî, qinyat û yeqîniya gelê kurd ya li hemberî dewleta Tirk têk diçe. Ev tê wateya ku Kurd wê mecbur bibin li riyên cûda bigerin. Ev tê wateya ku siyastemedarên kurd jî, rewşa xwe, siyaseta xwe ji nû de dibin çavan re derbas bikin. Ev tê wateya ku Haraketa Kurd jî wê mecbur bînine ku rewşa xwe û siyaseta xwe dibin çavan re derbas bike.
Bêguman dive ku rewşenbîrên Kurd, nivîskarên Kurd jî xwe dibin çavan re derbas bikin û xwe ji rehaweta, “bêalîtî”yê xelas bikin. Di rewşeke wiha ku, gelê kurd kom bi kom tê kuştin de, bê terefî û dûr-rawestandina ji siyasetê, xwe xapandin e û ji pîvanên etîkî dûr e. Di vê komkujiyê de 24 kes ji yek malbatê hatin kuştin. Ev tefandina ocaxekê ye. Û tefandina ocaxan jî, di çaçroveya sucê mirovahiyê de tê nirxandin.
Pêwiste qelemşorên Kurd ku li dora AKPê jî kom bûne, hinekî din bi vijdan tevbigerin û AKPe û Cemaeta Gulen jî weke pêşengên guhertina li Tirkiyê nîşan nedin. Ji ber ku guhertina Tirkiyê li ser qirkirin û tunekirina gelê Kurd tê rûnandin. Gelek ji wan qelemşoran, bi baweriyek bêşermî, guhertina li Tirkiyê ji bingeha pîramîdê didine xuya kirin û serê cemawer tevlîhev dikin. Tuuuuu!...
Ew kes xwe dixapînin, bila komên gel nexapînin.
Ji ber ku zihniyeta Ittîhat û Terakî di kirasê kesk de li ser desthilatdariyê ye. Serokê Cemaeta Gulen Fetullah Gulen, wek şeyhulîslamê osmaniyan, wek xelîfê ola îslamî haraket kir û li darî çavên cîhanê fetwa qirkirina gelê Kurd da. Yek qelemşorê li dora AKPê li dijî bextreşî û gunehkariya Fetullah Gulen derneket. Vijdanê we hewqasî reş bûye gelo? Mixabinî ye gidîîîîî !.....
Qelemşorên li dora AKPê, li ser Filîstînê, li ser Somalî û hwd. dinivîsin, lê dema ku mijar dibe Kurdistan, komkujiya gelê kurd, kuştina zarok û ciwanên Kurd, dibe komkujiya sivîlan û bikaranîna çekên kimyewî, zimanê xwe yê biçûk diqurpînin. Bila werê zanîn ku biqasî Erdogan, Naim Şahîn, Sadullah Ergun, biqasî Nejdet Ozelê kimyewî, biqasî rayedarên Emerîka, ew qelemşor jî di qirkirina gelê kurd de gunehkar in. Bêdengiya li hemberî komkujiya gelê kurd, li hemebrî dîrokê , li hemberî civakê jî suc e.
Bila werê zanîn ku qelemşorên li dora AKPê, li hemberî herka dîrokê avjeniyê dikin û weke Çûkê Neamê, serê xwe kirine bin zibil û quna xwe bellelotk kirine.
Komkuji sucê mirovahiyê ye û dewleta Tirk û desthilatdariya AKPê vî suc mirovahiyê dikin. Di rewşeke wiha de, gelo amadekirina destura Bingehîn wê çiqasî diakribe demokratîk be û bersiva daxwazên gleên li Tirkiyê bidin. Tu kes nikare bêdengiya li hemberî komkujiyên li dijî gelê kurd, bi bawerî, qinyat û yeqîniya guhertin û gavên vekirinan bînavbike. Naaaa, kes nikare bikevê nava bexilî û bextreşiyek wiha gemarî.
Eger hinek kes hebin jî, bê exlaqiyê dikin.
Medenî Ferho
- Ayrıntılar
Dem dema nîvro bû, saet duwazde bû. Tav tam lî ser serê çiyayê me bû. Dera ku em lê disekiniyan derekê pir bilind bû. Te destê xwe dirêj kiribana ewrê ku li cem tavê, te karîbû bigrê… Derdorê me her wisa bilind e. Ew tam bîst rojin em li wir in. Her tişt xweş e. Tav xweş e, roj xweş e. Ya girîng jî moralê me xweş e, lê ger qutbûn nebana.
Piştî xwarina êvarî, me bi dilşadî agirekê mezin li sahê kir. Ew dem, dema jî hevdu qutbûnê bû. Her kes û her tişt bû rengê xemgînî. Derdorê me tevahî bû rengê zer. Bêdengî desthilatdar bû. Peyvan xwe veşart, dil çimlisî, çav tijî bûn. Hinek girîn, hinekan jî rondikên çavê xwe di dil de herikandin. Xweşbûn, ma dibin siha xemgîniyê de. Dîlan li bin stêrkên çiyayî de, ket tarîbûna şevê. Bi stranên ku gerîlla di gotin, şev ronî bû. Wê şevê yê ku rêwîbûn serê govendê kişandin û ne berdan. Yek ji wan jî, rêhevala min Zozan bû.
Zozan Tolhildan, Keçekî ji Colemêrgê bû. Mîna çiyayê Zagros an dêrîn bû. Bejna wê weke Çarçêlla xweşik û li levhatî bû. Pora wê, weke şîve rêya ku diçe Cîlo, xelek û şemitok bû. Yek jî çavên wê, her çar suruşt tanîn cem hevdu. Wê şevê jî ronahiya agir pirtir, şewqa çavên wê xweşikbûna wê diyar dikir. Ger helbestvanan wê bidîtana, wê siruşt bi girtana ji rûyên wê.
Rêhevala min Zozan, (Zozan Tolhildan) di sala 1985’an li Colemêrg ê di nava malbateke welatparêz de, çavên xwe li cîhanê vedike. Di malbatê de zarokê herî mezin bû. Di sala 2002’an de, ew û dotmama xwe bi hev re tevlî refên gerîlla dibe. Navê dotmama wê jî Eylem bû.
Eylem, hem dotmam, hem hevala wê ya zarokatiyê û hem jî rêhevala wê ya tekoşînê bû. Dewreya bingehîn a şervanên nû bi hevre dibînin. Piştî bi dawîbûna perwerdeya wan, Eylem çû Behdînan, Zozan jî çû Qendîl ê. Dema ji hevdu qutbûn, soza ku wê li Botan ê li ser xaka ku ji dayîkbûne hevdû bibînin, ji hev re dabûn. Wê demê Zozan, bi himêz kirinê xatir ji Eylem xwest. Bi qasî dilê xwe Eylem maç kir. Ne hezar car, dehezar caran Eylem mêze kir, maçkir û rondik barandin lî ser şîve rêyen gerîlla.
Zozan Tolhildan, (Colemêrg) şeş salan li qada Qendîlê dimîne. Tevlî pêngava yekê Hezîran ê bû. Di her milî de xwe pêşxisti bû. Bi taybetî jî di warê leşkerî de. Zozan weke welatê xwe reng bi reng bû. Her rengê di dilê xwe de himêz dikir. Ji her rengê hes dikir. Qada ku Zozan lê bimaya, ew qad bihar bû. Bi xwe re şînatî dianî, dara bişkoj didan. Kulilkên çiyayên Kurdistan ê, bêhne pora wê, jî xwe re digirtin. Payîz bû, bêhna hevalên xwe herdem bi xwe re digerand. Weke miska bihuştê. Zivistan bû. Bi germbûna ruhê xwe, destên ku li nava berfê dicemidiyan, germ dikir. Havîn bû, eşka tava dijwar bû. Siya li ser rûyê hevalê xwe bû.
Rêhevala min Zozan, keçekî ji derve de pir hişk di xuya. Lê belê, ger ku te naskiribana, weke baranê nerm û dilovan bû. Kesayeta wê û erdê Zagros ê weke hevdu bû. Ma Çarçêlla jî wisa ye!
Zozan, di sala 2007’an de, piştî ji akademiya leşkerî derket, bi israra xwe derbasî qada Botan ê bû. Zozan, berê ku derbazî qada Botan ê bibe, bi tirs bû. Ji ber ku Eylem berê wê derbazî Botanê bibû. Derbazbûna Eylem a ji qada Botan ê re, ji bo Zozan asteng bû. Zozan herdem di got; ‘‘di vê heval nizanibin ez û Eylem dotmamın. An jî min naşînin Botan ê’’.
Zozan bi israra xwe çû Colemêrg ê. Eylem jî çû Cudî. Her du yan jî, soza ku ji hevdure dabûn, pêkanîn. Lê mixabin, Eylem weke straneke dengbêjiyê bi ser lêvên dayîkan de bû lorînek. Zozan, li cihê ku çavên xwe li cîhanê vekirî û zarokatiya xwe lê derbaz kirî, li cihê ku destê dayîka xwe digirt û diçû ber tenurê, cihê ku hemû keyfxweşî, êş û xemgîniyên xwe yên destpêkê lê jiyan kirî, bihuşta wê Kato Marînos bû. Zozan, li wir çêbû, li wir mezin bû û li wir şer kir. Li cihê ku çavên xwe lê vekirî û her tişt ji wir fêr bûyî, li wir jî şehîd ket.
Bû binefşa Kato. Weke navê xwe, Zozan bû. Binefşa herî xweşik li ber avê çêdibe. Ava herî pir ji li zozanên Colemêrg ê hebû. Ji bo wê, ez dibêjim tu û Çarçêlla weke hev lihevhatî û xweşik bûn.
Zozan, di sala 2011’an da li Colemêrg ê di encama êrîşa balafiran de jiyana xwe ji dest dide.
Zîn Koçer
- Ayrıntılar
Dewleta Tirk û çeteyên AKPê û Cemaeta Gulen di nava sala 2011an de, ji bilî kîna siyasî, komkujî, çekên kimyewî, propagendeya bi nîq û teşqele, tiştekî din radestî gelê Kurd nekirin.
Dewleta Tirk, çeteyên AKPê û Cemaeta Gulen, di dawiya salê de û di destpêka sala 2012an de jî, bi komkujiya li gundê Roboski, xelata şînê radestî gelê Kurd kirin.
Gelê Kurd xwe hemwelatiyên Tirkiyê binavdikin û bi têkoşîneke 40 salan jî, dixwazin ku li Tirkiyê demokrasî sazkar bikin; dewletek huquq pêşbixin û hemwelatiya Destura Bingehîn derbixin pêş. Kurd, li dijî siyaset û zihniyeta yek-yekan, komara demokratîk, siyaseta demokratîk, netewa demokratîk, Destura Bingehîn ya demokratîk dixwaze. Gelo ev xwestek çima dibe toqê gunehkariyê û dikevê stuwê gelê Kurd?
Aliyek nijadperestiya kujerî dixwaze, aliyek jî demokrasiya gel dixwaze.
Balkêş e ku aliyê nijadperestiya kujerî dixwaze, li tevahiya cîhanê piştgiriyê dibîne. Gelo ev naye wateya ku tevahiya cîhanê, yanî hêzên global, li dijî demokrasî û aştiyê ne? Wilo xuya dike ku demokrasî û aştî ne li gorî berjewendiyên wan e.
Demokrasî û aştî ne li gorî berjewendiyên AKPê ye jî.
Eger ne wisa be, vijdanê raya giştî ya cîhanê çima şiyar nabe? Kanî, digotin vijdanê raya giştî ya cîhanê şiyar e? Sîstema kapîtalîst û faşîzma reş û veşartî, vijdan kuştiye. Dema vijdan mirî be, raya giştî jî nîne, hêz heye.
Ji tevahiya cîhanê, Tunus (daxuyaniyek balkêş da û kokmujî bi tundî şermezar kir) ne di nav de, bi giştî Ewropa, ku xwe derguşa şaristaniyê û çavkaniya mafên mirovan dibîne jî li hemberî komkujiya li Qilebanê bêdeng e. Gelo ev ne sosret e, ne bextreşî û bewicdaniya mirovahiyê ye?
Lê dive werê zanîn ku, li Qilebanê, dewleta Tirk careke din bivir/tevir li ingê xwe da û da diyar kirin ku zihniyeta li dijî mirovahiyê, yanî faşîzm li Tirkiyê serdest e. Doh wesayeta eskerî bû, îro wesayeta cemaetê ye.
Her du wesayet jî li dijî demokrasî ne, li dijî cemawer in û zordestiyê diparêzin. Her du wesayet jî, siyaseta şûr, ku her du aliyên wê tuj in diparêzin. Ev jî tê wateya “faces” heye.
Faşîzm ji gotina Italî “faces” derketiye û ji bo dar û kamçiyê di destê parêzvanên emperetorê Roma re dihate gotin. Faces di heman demê de, hêza emperetor û otorîteya emperetor temsîl dike. Hêz û zordestî!...
Îro, li Tirkiyê jî, ji bedêla dar û kamçi, çekên napalm, kimyewî û topên obus û hewanê; polîs, jop, bombeyên gazê, wesaîtên zirxî û ava şidih cih girtine. Hêza Erdogan, hêza Fetullah Gulen, hêza Org. Necdet Ozelê kîmyewî, “faces”ên Roma ne.
Van hêzên ku hevdûtin temam dikin û ji bo tesfiye kirina Haraketa Azadiya Kurd û qirkirina gelê Kurd, koalisyonek sazkar kirine, 3 argumend kirine bingeha faşîzma xwe.
Yek, hêza eskerî û polîs... Du, hêza dîplomatîk.... Sê, hêza olî...
Sed sal in ku gelê Kurd, bi dorpêçana van sê argumentan tê qirkirin. Lewma komkujiya li Qilebanê, bi komkujiya li Dêrsim, Sason, Koçgirî, dema Şêx Seîd, Agirî, Eleqemşê, Helepçê û komkujiyên dema Saddam re têne beramberî hev.
Dive em zanibin ku ev qirkirin teva, encama siyaseta navneteweyî ye. Doh hêzên navneteweyî emperyalîst bûn û komkujî dikirin; îro jî hêzên kapîtalîst û global in û siyaseta komkujiya li dijî gelê Kurd dikine pratîkê. Helbet ev hêz, komkujiyên li dijî gelê kurd bi destên xwe nakin, lê çawuş û cendermeyên wan yên li herêmê komkujiyan dikin.
Êdî eşkere bûye ku, komkujiya li Qilebanê biryara dewletê ye û di Konseya Ewlekariya dewletê de hate qebûl kirin û plansaziya wê jî, ji aliyê Serfermandariya Dewletê ve hate amade kirin û eskerên li ser sinor û balafirên şer yên F-16 planê komkujiyê kirin pratîkê.
Serokwezîrê Tirkiyê Erdogan, ji bo hemwelatiyê Tirkiyê ku di nava hêzên Baasê li Iraqê ji aliyê hêzên Emerîka ve hate kuştin, sersaxî xwest û wek şehîd îlan kir, li hemberî komkujiya li Qilebanê dengê xwe dernexist.
Lê Tayyip Erodgan bi ferman dayina kuştina jin û zarokên Kurd navdar e. Bi vê mebestê gelê kurd bendeyî Erdogan û sersaxiya komkujiya 35 kesan namîne. Eger, mîna rûreşên Serfermandariya Atêşa Tirk sersaxiyê bixwaze jî, ji aliyê gelê kurd ve nayê qebûl kirin.
Pêwiste werê zanîn ku, gelê Kurd gelek komkujî himbêz kirin û rondikên êş û azarê niqutandin derya dilê xwe, wê êş û azara komkujiya Qilebanê jî biniqutînin derya dilê xwe û şîna dawiya sala 2011an û destpêka sala 2012, bi maqulî himbêz bikin.
Gelê Kurd, xelata desthilatdariya AKPê, Cemaeta Gulen û Serfermandairya Artêşa Tirk, jibîr nake û di salnameya bûyerên drametîk ya îsal de qeyd kiriye.
M. Bagok
- Ayrıntılar
Daxuyaniya Fermandariya Giştî a Tirkan ku di derbarê komkujiya li navçeya Qilabanê ya bi ser Şinexê ji aliyê balefirên artêşa tirk hate lidarxistin de tu têkiliyê wê bi rastiyan re nîne. Herêma Sinaht a bi ser Heftenînê ya tê îdiakirin ku êrîş hatiye lidarxistin û di navbera cihê bûyerê herî kêm 30 km. heye.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Di 26’ê Kanûnê de di saet 17.05’an de li navçeya Amedê li Bîsmîlê li dijî wesayiteke polîsan ji aliyê gerîla yê me ve çalakiyek hatiye lidarxistin. Di encama çalakiyê de polîsek hatiye kuştin, polîsek jî birîndar bûye. Dijmin kuştî û birîndarê xwe ji herêmê bi helîkopterên skorkyan ji herêmê dûr xistiye.
- Ayrıntılar
Her serre newe bi xo ra serre verenî ana vîre însan. Însan vano ere ere serrek seyî vîyert.
Ma na serre de seyî raver şîye, ma çi kerd û çi nîkerd.
Wextê ke yew hina bane û serre 2011 seyî veyîrta ma eşkenî ser na serre qise biker.
Serre 2011 bi kilî nalî destpêkerd.
Rojhilatê mîyanîn de welatê Tunîs de serhildan destpêkerd, dima ra Misir ra vila bîya. Her di welatan de îktîdarê verenî ame rijnayîş. Dîktator şîye la pergalek demokratîk zî nîvirazîye.
Lîbya de bi mudahele NATO, bi rêbazek wehşî îktîdarê Kadafî ame rijnayîş.
Bahreyn û Yemen serhildan bîye, la ver îhtîmale tesîrê Îran xurt bibo, ver na semede Rojava û Erebîstanê Suîdî piya mûdahale kerd na welatan û zedê vuyernayîşek nîbi.
Surî zî serhildan he dewamkena.
Wextê ke Rojhilatê Mîyane de na çîye bene, Kurdîstan de xo ra serhildane ke 30 serra esta, 2011 zî dewam kerd.
Vakur, Başur, Rojava û Rojhilat de na serhildan nîvinet û dewam kerd.
Vakurê Kurdîstan de vecînayîş bi, vejînayîş de Bloka Azadî û Ked serkewtinek gird girewt. 36 wekîl vet. La Ergenekonê Kewe sey AKP û Fetullahîyan 6 wekîle Kurd zîndan de girewt.
Hetê bîn ra qirkerdişê sîyasî û e bîn zî da dewamkerdiş. Hemverê no çîye, hem berxwadanê şarê Kurd hem zî e gerîlayanê Kurd zaf zede bi.
Şerê Kandîl de gerîlyanê HPG û HRK şerêke hina kerd ke, bi no şerrî arteşê Îran felç kerd û îttîfaka ke beyntarê Îran, Iraq û Tirkiye virazîya bi, o îttîfak xirab kerd. Bi no îttîfake, waştenê ke KDP û YNK zî hemverê Tevgera Azadî bidenê şerkerdiş, bi berxwadanê gerîlla na deq û dom zî ame xirabkerdiş.
Berxwedanîyek hina bibi ke, Îran mecbur mend ke Tevgera Azadî ra peyman virazo.
Vakurê Kurdîstan de zî gerîllayên HPG gamek pawtişê xurt da despêkerdiş. Arteşa Tirk kewt hina hale ke, tebere teknîk de neeşka yew erîş bikero.
Bi paşt girewtişê keşîfê Emerîka erîşên hewayî virazeno. Bi na erîşan zî nîeşkeno netîce bigero.
Bi çalakîye Çelê zî cesaret û ruhê şer e arteşa Tirk hema hema nîmend, ma eşkenê vaje ke binkewt. Seba ke no binkewtinê xo binimno, çekên kîmyeyî Gelîyê Teyara de da şixulnayîş.
Hetê bîn ra seba ke no binkewtinê xo şarê Tirk û Kurd, rayîrê pêronî ra nîdo dîyarkerdiş, giranî da şerrê teybet û psîkolojîk.
Nika AKP, wazenê bi şerrê teybet û psîkolojîk xo serkewtî nişanbido.
Her roj bi desan zurran bi medya yê xo vila kena.
Nî vana ehlaq nî vana vîcdan. Xora civak zî lîşin kena.
Zordarî ya ke ser Rêberê Şarê Kurd Abdullah Ocalan de ramnena çika şina zede kena. Nîverdana awuqatanê ey , ey ra pêdîyayîş virazenê.
Wazenê ke bi na zordarî, Tevgera Azadî û Şarê Kurd teslîm bigero. La Rêberê Şarê Kurd A.Ocalan pêdîyayîşê xo peyînî de eşkera vatibi ma fek azadî û berxwadanîye ra veranîdanî.
Hukimatê Ergenekonê Kewe AKP û Fetullahî nayê zordarî bes nîvînenê. Wazene ke, ver rewşa Surî, mudahalê Başurê Rojava zî bikerenê. Tersenî vane ke, eger Başurê Rojavaye Kurdîstanê de statûyek Kurdan bivirazîyo, tesîrê xo ser Vakurê Kurdîstan zî keno û bi no halî de rejîme Tirkiye kewno tengî. Seba nayê tim û tim zordarî kenî.
AKP, ABD, AB û Îsraîl ra peyman virazena, vana ma seba Surî û Îran destek danî şima la şima zî seba qirkerdişê Kurdan destek bidenê ma.
Hina asena ke, Rojhilatê Mîyan de hemê çîye ser bazarîye Kurdan yeno ramitiş.
La Kurd zî veng nîvinenî.
Seba îttîfaqê netewî, waştişê hemê rexistin û şarê Kurdan çika şina biquwwet bena. Herkes hewceyî îttîfaqe netewî vîneno.
Rojavayê Kurdîstan de, rêxistenkerdişê Kurdan her roj xurt bena.
Rojhilatê Kurdîstan de, şerrê Qandîl dimara tesîre PJAK hina quwettir bi.
Başurê Kurdîstan de, hîşyarîye şarê Başur berz bena.
Vakurê Kurdîstan de, game ke newe ameya destpêkerdiş. Name na game, “Game Berxwedanê Netewî” ya.
Bi na game berxwadanîye Kurdan pêl bi pêl raverşina. Hina asena ke, no zimistanê de pêşengî e şarê Kurd bikero.
Zobî, emser beşdarîye gerîla zî her çar parçe Kurdîstan ra hetê humar da, gorê serre binan zede biya.
Kenê û lajê Kurdan azadîya raştî koyanê Kurdîstan de vînenê, kewne ser reyê Koyan.
Seyî bav û kalanê ma vato ke “Ça koyek bibo o koye Kurdan o”, kêne û lajê Kurdan zî ver xo danî Koyanê Kurdîstanî.
Nika ra ez wana serre newe şarê Kurdan ra bibo serre ke serkewtin û serre newe e şarê Kurd pîroz kena.
Ozgur Bîlge
- Ayrıntılar