ji çapemenî û raya giştî re !
1. Di roja 14 cotmehê de balefirên artêşa tirk yên şer û keşfê ji demjimêr 06:30 an heya demjimêr 16:00 an li ser herêma Zap ya girêdayî Herêmên Parastinê yên Medya yê bi awayek timî firiyan û xebatên keşfê kirine. Herwiha balefirên keşfê heya demjimêrên 22:00 heya 22:30 an de tevgerên keşifkirinê berdewam kirine.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û raya giştî re !
Pêvajoya agirbestê ya bi deklarasyona Rêber Apo ya 21’ê Adara 2013'an weşandibû destpê kir, her çiqasî cih bi cih ji aliyê hêzên artêşa dewleta Tirk ve hatibe îxlalkirin jî her dualiyan heta îro bi rê ve birin. Piştî du salan cara yekê ye artêşa Tirk li hember hêzên me yên gerîla operasyoneke hewayî pêk anîye.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. hêzên me yên Gerîla di 12'ê Cotmehê demjimêr 21:00 de li gundê Varga Xaliya yê li herêma Şilo ya Şengalê, ji sê aliyan ve li dijî çeteyên Diaş çalakî lidar xistin. Çeteyên ku kemîn danîne pêşiya hêzên me yên gêrîlla, kemîn ji aliye hêzên me ve zû hatiye dîtin û bi çekên ferdî gerîla bi bandor li çeteyan xistine.Li vir 7 çete hatine kuştin.
- Ayrıntılar
Dewlete Tirk bi her awayî erîşa dibe ser Kurdan û jibo ku Kobanê bikeve dewlete Tirk heman her tiştî dike. Piştgiriya DAÎŞ jî bi her awayî dike. Ser sînoran de pirr vekirî çekan, çeteyan jibo DAÎŞ derbas dikin.
Xuyaya ku dewleta Tirk tenê ketina Kobanê jibo xwe bes nabîne. Hin zêdetir tiştan dixwaze. Qala ketina Afrîn dike. Qala ketina Kanton’ên din dike. Jibona vê jî erîş birin ser gelê me yên ku diherikîn Pirsûs’e. Dîsa gelê me yên ku li Pirsûs kom bûn û dixwastin Kobanê re piştgiriya bidin, asteng kirin. Ev têra nake him erîşa gelê me li Pirsûs dikin, him jî dibejin; “DAÎŞ û PKK jibona me wek heve.” “DAÎŞ çiye PKK jî ev e.” Dîsa dema ku Tevgera Azadî Pevajoya Çareserî giredana wê bi Kobanê anîn ser ziman: bi gotinên “Kobanê cudayê, Pevajoya Çareserî cudayê” re nezîk bûnên pirr erzan kirin û hêna jî dikin.
Kobanê eve 25 roj bûn ser piyayê. Berxwedanaka pirr bê hempa gelê Kobanê û şervanên YPG û YPJ raber dikin. Û hêna jî ev berxwedana didome. Di dîroka mirovahî de berxwedanaka bi vî awayî dibe ku em zû zû nabînin. Dema ku hinek hêz xwe wek dewlet dihasibînîn û hinek jî xwe jibona dewlet bûyîne amade dikirin, bê ku DAÎŞ fîşengek biaveje mevzî û kozik terk kirin û revîn. Him jî gelê Şengal heliştin û revîn. Lê wek me anî ser ziman YPG û YPJ bi gelê Kobanê hevre wiha 25 rojin berxwa dide.
Lê mixabin wek me li jor anî ser ziman dewleta Tirk bi her awayî jibo ku Kobanê bikeve her tiştî dike. Tevgera xwe jibo ketina Kobanê leztir dike û kir jî.
Baş e, eme hember wê rewşa dewleta Tirk çi bikin? An jî pêwîste em çi bikin? An jî rewşek wiha de em e Kobanê çawa biparêzin? Em e çavên xwe çawa jibo vala kirina Kobanê bigirin, an jî em e jibo ku Kobanê wek bajarek Kurdan bimîne çawa tekoşîn bikin? Dîsa em e benda wê bisekînin ku Kobanê bikeve, an jî em e nirxên yên ku milê gelê Kobanê hatine qezençkirin biparêzin?
Dualî ango nakokî ev e. An Kurd yê Kobanê biparêzin, an jî yê Kobanê terk bikin. Heqe Kurd jibo parastina Kobanê biryarê xwe bidin, yê wê çawa bidin û yê çawa bîryarê xwe pêk bînin?
Em baş bizanin bi ku Kobanê li Kobanê naye parastin. Kobanê serî de wek îro li seranserî Kurdistan berxwedanî heye, bi berxwedaniyên wiha pirr mezin tê parastin. Pêwîst em Kobanê li Amed biparêzin.
Berku piştgiriye herê zêde jibo DAÎŞ serî de dewleta Tirk û hinek saziyên xwe wek saziyên sîvîl navdikin, dikin. Jibo vê pêwîste em tevahî hêzên ku piştgiriyê didin DAÎŞ li Kurdistan derbixin. Wana li Kurdistan bidin seknandin. Heriqandina çekan, çeteyan û piştgiriya lojîstîk bidin seknandin. Dîsa çiqas saziyên dewleta Tirk yên ku piştgiriyê didin jî em bikin hedefên xwe.
Îro kî van erîşan dibin ser gelê Kurd? Dîsa kî îro astengiya piştgiriya Kurdan jibo Kobanê dike? Pêwîst ev werin tespît kirin û gore wê jî tedbîr werin istandin. Me got yên ku astengî çedikin li Kobanê jîn nakin. Yên ku berxwedaniya Kobanê lewaz dikin jî li Kobanê jîn nakin. Evna hemû hundirî bajarên Kurdistan’a Bakur jîn dikin. Wê deme tiştên ku em jî bikin em Kobanê li hundirî bajarên û gundên Kurdistan’a Bakûr di biparêzin.
QASIM ENGÎN
- Ayrıntılar
Çete îro bi tevahî hêza xwe erîşek pirr dijwar dibin ser Kobanê.. Sê aliyan de DAÎŞ û aliyekî vê jî dewleta tirk Kobanê dorpeçkiriye.
Çeteyên komkirî yên navnetewî va demek direj bû erîşan dibin ser gelê Rojava. Ruxme piştgiriya gelek hêzên navnetewî van çeteyan nikaribûn vîna gelê Rojava bişkeynin. Dema nikaribûn gelê Rojava, hîcar erîş birin ser Mûsûl. Piştra Tîkrît hwd. Gelê Kurd eşên van çeteyan herî zêde li Şêngal jiyan kir. Tiştên ku pêra qewmî herkes dizani. Milekî YPG û milê din vê HPG di tevahî eniyan de erîş birin ser DAÎŞ. Celawle haye Kerkûk, Maxmûr haye Mûsul, Rabîa haye Şengal ev erîşên hêzên tevgera azadî bê navber hena jî dimeşe. Lê dema ku DAÎŞ erîş biribû ser Rabîa û Şêngal peşmergeyên PDK bê ku şer bikin kozik û çeperên xwe terk kiribûn. Lê pêwîste em bejin ku peşmergeyên YNK jî di berxwedana gelê Kurd de bi lehengtî cîhe xwe girtîbûn. Wek me got kengî hêzên tevgera azadî di hemû çeperan de berxwedanî pêşxist hêdî hêdî peşmergeyên PDK jî ketin nav liv û tevgere.
Dîsa kengî DYE plansaziyên xwe bi destî DAÎŞ’e ser rojhilatanavîn meşandin, dûv re, hewceyî û pêdiviya wan bi DAÎŞ nema bû. Jibona vê jî hinek erîş birin ser DAÎŞ û çeperên wan. Dîsa hemû cîhana dile xwe de pêşverû xwe dihasibîne hat hawara PDK û soz dan ku çekan ji wan re rêbikin. Û gelek çêk heta niha jî rêkirin.
Hêza çeteyên ku li Irak û Başûr de gelek tengav bûn tevahî hêza xwe komkirin, hemû çekên xwe anîn ba hev û amade kariyek pirr mezin kirin da ku erîşek bibin ser Şoreşa Rojava. Bê ku em li vir zêde ser bisekinin ev ne plansaziyek dûrî DYE û CIA’yê.
Niha jî di 15 elûn’e vir vê DAÎŞ bi tevahî hêza xwe erîşek rastî jî pirr dijwar dibe ser Kobanê. Gelê Kobanê, keçe Kobanê, kure Kobanê û zaroyên Kobanê bi hemû hêza xwe berxwedidin. Çete bi çekên pirr giran û gelê Kobanê bi dil û kilêşên xwe... Gelê Kurd li Bakûr tevahî ser pîyayê.
Rewş rastî jî pirr girane. Metîrsiyek wek Şêngal ber deriye. Bêguman berxwedaniyek bê hempa dimeşe. Lê teknolojî çekên kuştine yên giran pirr destî çeteyan de henin. Dîsa dewleta tirk rojane alîkariya DAÎŞ dike. Dîsa Kobanê cîhe xwe wek deştekeyê û derdorê xwe jibo dorpeç kirine vekiriye.
Rewşek wiha de pêwîste hêzên Kurdan çi bikin?
Piştgiriya hêzên Kurd yê çi bibe?
Dema ku hêzên çeteyan xwe kom dikin em hêzên Kurd gerez çi bikin?
Dîsa gelê Kurd pêwîste çi bike?
Gelek pirsên wiha gengaze ku em bipirsin.
Serî de gelê Kurd pêwîste di hemû cîhên ku ew li dijîn jiyana bisikînin. Gerez jiyan were felç kirin. Dîsa seran sere sînore Kurdistan pêwîste wek dîwarek xwe rêz bikin. Nahêlin ku yek guleyek ango fîşengek ji DAÎŞ re biçe.
Dîsa li kudere hêza çeteyan ango piştgirên wan heye pêwîste van dorpeç bikin.
Dîsa gelê me pêwîste li qada navnetewî de tam ser piya bi. Û her roj saziyên navnetewî rehetsiz bikin, mijûlbikin, gengeşiyan derbixin.
Ev yek. Lê hêzên Kurd yên leşkerî karin çi bikin?
Yên ku karin bila hêzên xwe yên leşkerî rêbikin hawara Şoreşa Rojava. Lê dibe ku ev ne gengaz be. Tişta hena gengaz ev e ku, hêzên Kurd yên li Başûre Kurdistan de dijîn û xwedan gelek çekan; di tevahî eniyan de karin erîş bibin ser DAÎŞ.
Erê îro sedî sî zêdetir erdnîgariya Kurdistan dest DAÎŞ’de. Wê deme binasî ango sedeme hêzên Kurd pirr xort henin ku erîş bibin ser rexistina çeteyan. Yek jî her roj çeteyên DAÎŞ li Başûre Kurdistan de erîş dibin ser gelê Kurd û peşmergeyan. Û em dizanin û em dibînin ku gelek caran peşmerge şehîd dikevin. Wê demê çima em disakinin?
Em direj nekin; heqe hêzên Kurd yên Başûre Kurdistan dixwazin alîkarî bidin Kobanê pêwîste li Irak û Kurdistana Başûr de erîşa bibin ser DAÎŞ. Him jî niha, li hemû çeperande.
Bê ku yek hûrdem ango dakîkayek bisekinin pêwîste hêzên Kurd yên Başûre Kurdistan erîşe xwe bidin destpêkirin.
Piştgirî jî ev e, alîkari jî ev e. Dostanî jî ev e. Welatparêzî jî ev e. Niştiman perwerî jî ev e. Kurd bûyîn jî ev e. Mirov bûyîn jî ev e.
Erê hêzên Kurd yekemîn erka wan ev e ku hema niha li Başûre Kurdistan û di Irak’te bi gerîlayên PKK, hêzên herêmî yên ku dijî DAÎŞ’e xwe hatine avakirin, erîşa bibin ser çeperên DAÎŞ û tevahî hevalbenden wan...
Erk jî ev e, mirovahî jî ev e, kurd bûyîn jî ev e, niştimanperwerî jî ev e, parastin jî ev e, Kobanê rizgarkirin jî ev e...
QASIM ENGÎN
- Ayrıntılar
Dîsa Agir dibare ji ezmanan
Ewrên bêdem konê xwe vedidin.
Û dîsa teyrên penaber berê xwe didin warê dûr.
Diweşin pelê daran û tovên nû dikevin
Ser axa Kawa yê Hesinkar û warê xwedevandan
Dîsa dikele Kela Dimdimê
Dîsa dikelê Birca Belek
Dîsa tovê şehîdan diweşin li ser axa kul û kîn
Bi hezaran sal in dibine şahid
Ev teht û lat, ev kendal û zinar
Ev deşt û çiya, çem û newal dibine şahid…
Çawa xwîn herikiye wek barana baharê
Çi qehremanî hatine nivîsandin.
Bi pelê zer û sor… vaye Harûna!...
Vaye çelengên kurdan
Vaye berxwedana keç û xortan
Dîsa hûn bûne şahid ey deşt û çiya
Şerê şeran bi çeqel û roviyan re.
Hûn îro bûne şahid rêwiyên şad
Çavên agir û pêt re
Hûn bibin şahid…
Gurzê Ristemê Zal
Ketiyê destê Cuma yê lehenk
Ne melkemot dibîne û nemir in
Her cara ku dihejê gurzê Ristem
Dibe rêz laşê dijmin û mîna çemekî
Di nava dijmin de diherike tirs û mirin
Di wan awirên mîna xençerekî tûj
Û wek çavê teyrêbaz diqetîne sinya xwînmijan
Ey dîrok! Vaye tu dibîne
Wek Şehrazan wek Besêyan
Dîsa jinên qehreman şîn dibin
Û dibine kelemên reş di nav dilê dagirkeran de
Evîna Ekîn veşartiye di nava bircên Amedê de
Hestên wê weke çemê Dîcle diherike
Û di Amedê re derbas dibe
Heya Şat ûl Arabê digihîjê Firatê
Û dibe behr digere li nava cîhanê
Lê mixabin nizane ku ev çem
Bûye mêhvanê Harûna…
Dilê heval Dûnya îro birîne
Ne ku birîna lewaztî û belegaziyê ye
Birîna Edûlê ye
Ku evîna xwe şad nebûye
Şad nebûye, têra xwe çiyayê Kurdistanê
Di nav heriya sor de veşartiye
Û dizane ku wê her bahar
Dermanê vê birînê şîn bibin
Bi navê tolhildanê…
Awazên heval Newal digihişt
Heya siltanê ker û lal.
Û diqelişand dilê dijminê bêmirad.
Ketiye nava payîzek bêwext û qîr dike.
“Ez bernadim ax û hevalên xwe
Heya dilopa xwînê heye di laşê min de.”
Û rûyê wê şad û kêyfxweş dibe
Ji ber ku li ezmanan dinêre ew çavên reş û belek
Û sitêrka xwe dibîne di nava kerwanekî ne serî heye ne binî.
Ey deşt û çiya! Erd û ezman!
Bibînin û dîsa bibin şahid
Şûrê Eliyêşêr Zûlfîkar e
Ketiye destê heval Çirav
Çekên cengê li xwe girêdide
Û Zûlfîkar dihejînê
Di vê roja sor û reş de.
Şûr badabû wek carên cara
Û xwîna sor û dirêje.
Bi dengên tivink û çekan baran dibare
Li ser sînga Çiravê şûrdar û çekdar de…
Ey mirovno! Carek din bibînin çawa şer dikin dînemêrên kurd
Mîna Derwêşê Evdî bû
Aşîkar bû…
Çavên wî bi şer sor bibûn.
Ji bilî xwîna dijmin pê ve ti der ne didît.
Li hember zirav û mêraniya wî
Ezraîl jî şaş mabû…
Mordem û Karwan bû
Mîna du pilingan
Hêvî û dildariya wan dadigirt dil û kezeb
Erd û ezman
Dihejandin deşt û çiya
Wextê ev herdû can
Ketin li ser axa sar,
Kok û demarên xwe berdan
Dibin heft tebeqên mîtanî û medya!
Belê di nava Harûna de bûne yek çeper
Û mil dane ber hev kurdên ciwanper
Wek bav û kala gotî:
“Gelek li ber xwe dan
Heya birca kelê bi xwîna xwe av dan.”
Û heşt siwarî ketin nav karwanên nemiran
Bûne ronahî di şevên reş û tarî de
Bûne volqan û teqiyan
Pêt û agirên wan belav bû li ser Mezopotamya
Qîrekî bide dayê!
Li ser wan bedenên sar û dilên weke agir bêje;
“Namirin keç û xortên min
Ew hertim şîn dibin nava axa min.
Dibe ku pel biweşin
Dibe ku payîz were
Lê tu car hişk navê dara min”
Keserekî di hinavan de bikişêne
Û dîsa qîr bike!...
“Mirin nîn e li ser axa min a bibereket
Her tovekî şîn dike bi sedan
Li ser her tovekî ez av didim
Rondikê çavan û wan mezin dikim.
Bi rengê sor û zer
Û bi hestê tolhildan û Kurdistanê.”
Kendal Cîzre BOTAN
- Ayrıntılar
Niha ji hûndurê min tê ez gelek tiştan birijinim li ser van rûpelan, lê pênûs di destê min de dilerize û li hestê min agahdar nabe, mirov li pey vê xakê rondik çiqas bibarîne têr nake. Yan ev tişt nabe ku bibe dermanê hestên qutbûna ji vê xakê, çavên min têr nebûn li meyzandina çiyayê Agirî, lingên min newestiyan meşa li ser van kiran û meşa li ser vê xakê. Min bayê vê xakê, ava vê xakê, xwarina vê xakê têr nekir, lê ez îro xatir dixwazim. Min her ferqkir ez ji vê xakê dûr dikevim, rondik ku di çavên min de sekinîbû ne dihatin xwarê û ne jî çavê min ziwa dibû. Ev xak di hundurê min de her tim hesret bû. Gelo hesreta em vedibêjin çi ne? Yan hesret çi ye? Ne ew e tu di vê xakê de bijî, hîs, raman hemû hûcreyên bedena xwe bide razandin di nava vê hesretê de, fêrbûna qutbûnan ji bona me dawîbuna jiyanê ye. Ji ber wê tu caran, emê fêrî qutbûna bi dawî nebin. Eger dibêjin ronahî heye, wê demê tarîtî jî wê hebe. Eger wê xweşikbûn hebe, wê nexweşikbûn jî hebe, ew dem eger qutbûn wê hebe, ew dem hevdîtin jî wê hebe, hevdîtin di tîrêjên rojê de veşartî ne.
Em bi gelek hevalan re bûn rêwiyê vê xakê, heman ken, coş, moral, xwestek, hêviyê di rûyan de kêm nedibû tevî me gelek êş, zorî, zehmetî û xweşî di zikhevdu jiyan kir. Lê gelek ji wan hevalan ber bi asîmanê şîn de firiyan û bûne stêrk. Ger em behsa bedewiya vê xakê dikin di vê rastiyê de veşartiye ku gelek ciwanên leheng di nava vê xakê de xwe pêçandin. Yên weke Sîdar, Dîcle, Eşref, Arjîn, Cesur, Şoreş, Rojhat, Silav, Çekdar, Leheng, Cûdî û Berxwedanê nemir, jiyan tenê bi rastiyên ken, coş ne dargirti ye. Ew nabe bedewî û dewlemendiya jiyanê, êşên me dijîn parçeke herî pîroz ê vê jiyanê ye. Yê ku jiyanê bedew dike, yê girêdana jiyanê mezin dike zehmetî ne. Hevaltî tiştekî ewqas bedew e ku ez tu car ji wê têr û bes nabînim. Ji ber her tim bedel ji te dixwaze, sînor nenasî heta jiyanê hebe wê hevaltî jî hebe, hevaltiya PKK’ê ya Rêber APO afirandî hevaltî bibedel bi destxistin e. Lê nexweşiya sîstema em di nav de dijîn di me de dibe sedema hin windahiyan, ev jî takekesî, xweperest ciger-damarên xwe dirêjî nava me dike. Ev tişt me ji hestên jiyanê yê pîroz dûr dike.
Lê ev bedel her tim riya rast bi me didin nasîn, bi me dan nasîn, didin nasîn û wê her tim bidin nasîn. Yê em bi vê xakê dan girêdan xwîna van şehîdan bû û keda wan bû. Ji ber ku bi zanebûn tercîha xwe ya bêmiriniyê kirin, tev dibe bedelê azadiyê. Ez di nîvî de dihêlim, ezê pişt re nivîsa xwe bidomînim. Min ev nivîs herî dawiyê di kire Sariq Su de girtibû dest, lê min bi dawî nekiri bû. Nivîsa min ya dawî bû, di hûndur axa pîroz de, lê dikarim bêjim; min di her alî de maf neda ku ez naskirina vê xakê bi qasî hîs dikim, bi qasî jiyan dikim îfade bikim. Ji ber her rojekê li vir jiyankirin, bedel bû ji erkên wê rojana yê biçûk heta yê herî mezin. Mirov dibe rastiyên pir kûr, bi wate û rastiyekî wiha dixweze, ne li agir temaşekirin xwe di nava agir de girtin pêwîst dike. Rastiyeke rojane bi mirin û jiyanê re di nava şerekê pir dijwar de jiyan dike. Ya rastî naxwazim ji te dûr bikevim. Çavên min bawar nakin ku êdî ez bi rojbaşê re çiyayê Ararat nebînim, ling bawar nakin ji vê axê qut bibin. Min çiqas têkoşîn kir bi xwe re ez xwe îqna bikim, ez vê xakê êdî dûr dikevim, lê hestên min ê ku bi vê xakê re xwe hunandine, tu car dest neda ku ez ji vê xakê dûr dikevim. Lê dibêjim tiştek nabe, soza min ew e ku ez ê carekî dîtir, dîtîna di nîvî de maye, eşqa di nîvî de maye lê vegerim, ev car li warê Agîdan ango Botan. Evîna dilê min .
Silav û Rêzên Şoreşgerî
Şaristan Nurhaq.
13.9.2009
- Ayrıntılar
Me îro li dîmenên çalakiya Beytuşebabê meyze kir, gava heval vesazbûnê çêdikin û amedekariyên xwe dikin bi govendê bi rê dikevin.
Bi rastî mirov pir bi kelcan dibe û me li wênên çalakiya wan meyze kir. Piştre wênên hevalên Botanê meyze kir, bi rastî weke ez li wirim li min hat û ez pir bi bandor bûm û keyfxweşbûm.
Jiyana gerîla herdem her kêlî ruxmî ku em jiyan dikin jî her tim tiştên mirov jiyan nekirine hene. Ji ber wê her diçe, mirov dikişîne xwe, ev hesretekî pênc salan e di dile min de lê dide ku ji bo biçim Botanê.
Dijminê me dema gerdûna me şewitandin wê çaxê ez nehatibûn dinyayê û ne hêla ez wê xweşikbûna Botanê bibînim û di nav de jiyan bikim. Heval behsa gundê me dikin, ev ji min re hesretek e û ya duyem dijmin li ser tinebûna gelê me kêyfxweşî jiyan dikir û hêviya mirina me bû. Ez dixwazim ji wan re vê bêjim zarokên ku tu li hêviya mirina wan bû, îro hatine bi rengekî cüda, birext û biçek hatine ser erdê bav û kalên xwe û li dijî te şer dikin. Ji bo wê ji bo min xwe li Bobanê rojek jiyan kirin û li wir hevaltî kirin û heyfa bav û kalên xwe rakirin serbilindiya herî mezin e. Ez car carna pir difikrim; dema hevalek şer qordîne dike, gava çalakî bi dawî dibe ji bo heval bi saxlem ji wir derkevin pir difikre, ez jî dibêjim gelo gava ez biçim qada şer a Bakur ezê çiqasî hevaltiyek xurt bikim û hêz bidim derdora xwe. Li gorî min divê em hemû viya bifikirin. Her kêlî û her saniye hevaltiya xwe li ber çavan re derbas dikim. Ji ber ku mîrasê Rêber Apo, hevalên me yên şehîd û warên azad hevaltiya rast dixwaze. Ji ber wê ye ku hevaltiya we rast be wê jiyana we jî rast be. Jiyana we rast be wê çalakiya we jî rast be.
Gelek fermandarên me yên mezin hene ku berdevkê hevalê “EGÎD” in, weke hevalê Reşîd, Adil, Mehmet Goyî, Erdal, Nuda, Gulbihar, Çîçek Botan û bi sedan fermandarên wiha… bi rastî divê em xwe ji her alî ve ji bo berdewamkirina rêhevaltiya wan amedebikin, ev erke me yê sereke yê APOyîtî û erke hevaltiya rast û erkê şoreşgertiyê bicih anîn e. Xwedî li rêxistin û Rêber Apo derketin e.
Silav û Rêzên Şoreşgerî
Serdem PÎRAN
- Ayrıntılar
Me bi ciwantî destpêkir, emê bi ciwantî serbikevin. Hêza civakê ya pêşeng jin û ciwan in. Ji ber ku hêza bi bandor in, dijmin her jin û ciwan hedef digre û bi êrîşan bandor dike.
Ji rojê êrîşên ku li hemberî civaka exlaqî-polîtîk pêşketiye heye îro her tim jin û ciwan bûne hedefa sîstemê. Jin bi fikrê xwe, bi xwezaya xwe her berxwedaye û bûye pêşengekî xwezayî. Ji bo jin hêz û vîna xwe nasneke û nebîne, sîstema kapîtalîst bi nirxên wê lîstiye û kiriye yên xwe. Dîsa jinê wek meta bikaranîn û wisa dayîna naskirin, nirxên wê yên cewherî biçûk xistin, xwedawendîtiya jinê ji holê rakiriye û kiriye koleya efendiyan.
Di her çar parçeyên Kurdistanê de, jinên ciwan di asta bilind de rola xwe dileyîze û mirov dikare wek hêza motora civakê jî pênase bike. Weke jinên ciwan êrîşên dijmin di her aliyan de hem mile fîzîkî, hem jî di milê fikrî de her dem çêdibe. Lê tu car wek jin û ciwan dev ji hêz, kelecan û enerjiya xwe bernade. Bi van taybetmendiyan pêşengtiya gel dike û her dem riya berxwedaniyê esas digre.
Rol û mîsyonên ku dikeve li ser milê jinên ciwan ku rast were pêkanîn, hem wek jin, hem jî wek ciwan dikare hêzekî xurt derxe holê. Bi vê hêzê re dikare pêşengtiya civakekî bike û dike jî.
Jinên ciwan bi hêz, vîn û fikrê xwe tevlî rêxitinê bûne. Ne tenê jinekî, bi hezaran jin bi hatina wan a navnîşana rast bi berxwedanî û baweriya xwe keda ku serokatî daye beranberê vê di xeta Ş. Zîlan, Ş.Evrîm, Ş.Ronahî de bi hewlidanekî mezin dimeşin.
Silav û Rêzên Şoreşgerî
Arjîn Vînda
- Ayrıntılar
Nav û Paşnav: Bêrîtan ENCU
Navê Kod: Bêrîtan ROBOSKÎ
Cih û Dîroka ji Dayîkbûnê:1994/ Mêrsîn
Cih û Dîroka Tevlîbûnê: 2/4/2009 Ji Qampa Ş.Rustem CUDÎ (Mexmûr)
Cih û Dîroka Şahadetê:15/9/2012 Şemzînan (di encama êrîşên balafirên şer de).
Dema ku mijar dibe şagirta ciwan a Rêber APO, wê demê di nava cih û warên Egîdan de ji hezkirina evîna Gulbiharan û Sorxwînan gulek ji nûve dibişkive. Di heman demê de ew jî bi vê hezkirina biwate dibe mîna çavkaniya kaniyekî ku hertim bi evîna welat, bi hesreta cih û warên bav û kalên xwe re. Ji ber ku ew jî wek hemû zarokên kurdan ên li hemberî zilma dewletên dagirker û nijadperest ti carî serî netewand, bi wan çavên xwe yên ku hêviya gelê xwe têde dihewand, berbi jiyaneke penabertiyê ya êş û elem bi rê ket.
Rêhevala Bêrîtan ji eslê xwe ji gundê Roboskî yê li ser herêma Qileban a girêdayî bajarê Şirnexê ye. Di sala 1994’an de ku li gelek deveran ji aliyê dewleta Tirk ve gundên kurdên welatparêz dihate şewitandin û talan kirin, di wê pêvajoyê de rêhevala Bêrîtan çavên xwe li cîhanê vedike. Ji ber vê rewşê malbata wê neçar dimîne ku berê xwe bidin herêma Başurê Kurdistanê. Ji wê dema ku ji dayîk dibe heta tevlî nav refên gerîla bibe her tim ji bo jiyaneke birûmet û azad bijî, lêgerîna xwe ya rasteqînê her bi têkoşîneke xurt ve didomîne. Heta vaya pir vekirî di jiyana xwe ya xwendevaniyê de jî, bi serkeftîbûna xwe ya ku di nav refê de dida xuya kirin. Bi taybetî jî ji bona dîroka xwe û ya gelê xwe baş fêr bibe, her tim bi baldariyeke mezin guhdarî waneyên mamosteyan dikir. Li ser van bingehên lêgerîn û lêpirsînên xwe di sala 2009’an de ji Wargeha Penaberan a Şehîd Rûstem tevlî nava refên gerîla bû. Ruxmî ku di temenek biçûk de tevlî nav refên gêrîla bibû jî, lê belê di demekî pir kin de perwerdeya li ser bingehê bîrdoziya Rêber APO tê dayîn bi baldariyeke mezin guhdarî û roj bi roj tiştên fêr bûye jiyanî dike. Vê yekê di tevlêbûna jiyana gerîla de bi hezkirin û moraleke pir mezin xwe tevli dike û ji hevalên xwe yên din re jî dibe mînak.
Rêhevala Bêrîtan dema ku derbazî jiyana nava yekîneyan jî dibe, lêpirsîn û lêgerîna xwe ya li şopa heqîqetê bi dilnizmbûna xwe ya ku li himberî rêhevalên xwe û bi hezkirina hevalên xwe didomîne. Di heman demê di jiyana xwe ya gerîlatiyê de bi sekna xwe ya radîqal a li himberî pirsgirêkên ku ji aliyê kesayetan ve tê jiyîn û di nava jiyanê de derdikevin, bi sekneke pir xurt ve helwesta xwe raber dike. Di nava rêhevalên xwe de her tim bi sekna xwe, bi zanebûn û hişmendiya xwe ve bi hevalên xwe re dibe alîkar. Heta ji ber ku dibistan bi zimanê dayîka xwe xwen dibû, her tim hewl dida ku hevalên derûdora xwe jî fêrî zimanê kurdî bike.
Rêhevala Bêrîtan ji jiyana leşkerî pir hezdikir û her tim ji bo tevlî çalakiyan û şer bibe di nava hewlidanên pir mezin de bû. Li gorî wê jî xwe fêrî hemû çekan dikir. Yek jî Rêhevala Bêrîtan ji çeka hewan û doçka pir hez dikir. Jixwe ji wê hezkirina xwe ya ji bona çekên giran, bi israra xwe û bi pêşniyara xwe ya ku ji rêxistinê re dike û di dawiya sala 2010’ an de derbazî yekîneya çekên giran dibe. Dema derbaz dibe jî ji bo ku di her çalakiyê de û di her pevçûnê de rola xwe bileyze her tim di nava hewlidanên pir mezin de bû ku zû fêrî hemû çekan bibe û li ser hemû çekan hakim bibe. Her çalakiyên ku di herêma Xakûrkê de çêdibû, hevala Bêrîtan bi wê coş û kelecana xwe ya ku biçe li ser dijmin wê kîn û nefreta xwe ya ku bi salan e pê re jiyan kirî û ji bo azadikirina Rêber APO, hevalên li girtîgehan û tevahî gelê bindest bi dest bixe di nava têkoşîneke bêhempa de bû. Her tim Rêhevala Bêrîtan digot, ji bo azadiya Rêber APO û tevahî dayîkan heyanî dilopa xwe ya dawî ezê têbikoşim. Ji ber ku yê bûye sedem ku îro em bikaribim li van warên azad jiyan bikin, ked û fedakariya Rêber APO, rêhevalaên me yên şehîd û ya dayîkên me bû.
Dema ku pêngava şerê gel ê şeroşgerî ya bi navê Ş. Rozerîn Pîran û Ş. Rûbar Mardîn li herêma Şemzînan despêkir, wê demê jixwe yekîneya çekên giran hemû tevlî wê pêngava dîrokî bûn. Rêhevala Bêrîtan jî, bi wê kîna xwe ya ku li dij dijminê xwînxwar, bi coş, kelecan û hêzekî pir xurt tevlî wê pêngava şerê gel ê şoreşgerî bû. Rêhevala Bêrîtan ji despêka pêngavê ta dawiya wê, her tim bi sekneke xwe ya rêxistin kirin, leşkerî û rêhevalatiyek pir xurt tevlî pêngavê dibe. Jixwe di nava pêngavê de her hevalên ku heval nasdikir û nasnedikir jî her tim digotin, em dixwazin biçin ligel koma hevala Bêrîtan. Ji ber ku di pêşengtî û fermandartiya xwe ya şer de rolekî pir xurt dileyîst. Ji ber vê jî di heman demê de rêhevalên li derdora xwe, ruxmî wan şert û mercên bizor û zehmet perwerde dikir. Ji milê taktik afirandin û çûna li ser dijmin bigre, heta di milê sekan leşkerî ya xwînsar bigre, bi kelecena xwe ya mezin û dilgeşiya xwe moral dida rêhevalan xwe ve her li pêş bû. Ev jêhatîbûna wê hêzek û moraleke pir xurt di hevalên wê de pêk dianî.
Bi giştî di pêvajoya Pêngavê de koma ku rêhevala Bêrîtan jêre pêşengtî dikir her li cihên stratejik ku karibe derbeya yekemîn li dijimin bide de bû. Berî çûyîna çalakiya xwe ya herî dawî, me firsenda hevdîtinekî dîtibû. Min jêre; ‘bi dîtina te bi qasî ku ez bibask bibim kêfxweş bûm. Ji ber ku dema hevalan behsa te û tevlêbûna te ya çalakiyan dikirin di vegotinê de peyv nedîtin, pir erênî behs dikirin. Birastî jî cardin dîtina te, nemaze jî di pêngaveke bi vî rengî de dîtina te moral û coşeke ku qet mirov nikare bîne li ser ziman dide mirovan…” Bersiva wê, “bi saya fikr û ramanên Rêber Apo, hevalên şehîd û havalên niha li kêleka me şer dikin em hatin vê astê. Ji ber vê jî ev pir kêm e, lewma jî heya dilopa xwîna xwe ya dawiyê divê em bi hemû hêza xwe ve xwe tevli xurtkirina têkoşînê bikin. Heyanî ku em azadiya Rêber Apo, hevalên girtîgehan, tevahî gelê kurd û gelên bindest misoger nekin divê me kêliyekê jî nesekinin…” Dema ev yekanan ji min re behs dikir, rûkeniya rûyê wê ji mirov re wisa dihat ku mirov digot qey ê ji kêfan bibask bibe û bifire.
Di çalakiya xwe ya herî dawî bi pêşniyar û israra xwe tevli dibe. Dema vesazkirina çalakiyê hate xwendin, ji ber ku di navê wê di koma parastinê de bû, pir israr kir ku tevli koma êrîşê bibe. Lê hevalan ev guncav nedît û wê jî herî dawî gotina hevalan kir. Jixwe di jiyanê de jî wisa bû nêrîn û pêşniyarên xwe dikir, lê bes herî dawî gotina hevalan pêk dianî. Hezkrina wê ji rêhevaltiyê re pir xurt bû û ev yek her jiyanî dikir.
Dema diçin çalakiya li ser Şikêrê Spî, hevala Berîtan di parastinê de cih digre. Berî koma êrîşê li dijmin bide, dijmin dîmen digre û çalakî deşîfre dibe. Dijmin bersiv dide û li cihê ku dîmen girtiye gulebaran dike. Ruxmî vê heval êrîş dikin. Hîna di destpêka çalakiyê de ji koma hevala Berîtan du heval birîndar dibin. Hevala Berîtan bêyî ku dem wenda bike xwe digihîne hevalên birîndar. Bi aweyekî saxlem hevalên birîndar digihîne cihekî saxlem û dest bi êrîşkirina li ser dijmin dike. Demekî dirêj di hûndirê pevçûneke pir dijwar de li ber xwe didin. Di encama êrîşên hewayî de bi tevî heşt hevaan tevli karwanê nemirên Kurdistanê dibe.
Bi rastî jî hevalên me yên şehîd anîna li ser ziman pir zor e û di heman demê de hêzeke mezin dixwaze. Ji ber ku yên riyê azadiyê ji me re ronî dikin û ji me re dibin xeta azadiyê hevalên me yên şehîd in. Ji bo ku em jî bibin layîqê şopa wan hevalan û hevaltiya wan, heyanî dilopa xwîna xwe ya dawî divê em jî bi têkoşîneke pir xurt têbikoşin ku em ji hevaltiya wan re bibin bersiv. Hevala Bêrîtan wê her tim weke navê xwe ji me re bibe xeta berxwedan û serkeftinê. Ez jî wek Rêhevalekê wê yê têkoşînê carek din bejna xwe li hem ber bîranîna wê û tevahî rêhevalên me yên şehîd ditewînim. Carek din li himber kesayeta hevala Bêrîtan soza xwe nû dikim û dibêjim heyanî ez sax bim ezê li ser şopa te û tevahî rêhevalên me yên şehîd bimeşim, her tim ji xwe re serkeftin û berxwedanê esas bigrim.
Silav û Rêzên Şoreşgerî
Leyla PENABER.
11.08.2014
- Ayrıntılar