Sazûmana baviksalarî ku ev pênc hezar sal in di mêtandin û ji bona desthilatdariya xwe biparêzin ku tu rêbazek nemaye neceribandine, îro jî bi rastiya xwe ya herî qirêj û zalimane têkoşîna rûxandina mirovantiyê didin.

Ayrıntılar

Yayınlandı: 13 May 2010

Devamını oku …

Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Ji 7’ê gulanê ve bênavber li Qadên Parastina Medya li hember qadên Şetanûs, Satê û gundê Kêyê û li hember Geliyê Avaşînê ji hêla Artêşa TC’ê ve êrîşên hawan û obûsan tê kirin û ev êrîş hê jî didomin.

Ayrıntılar

Yayınlandı: 11 May 2010

Devamını oku …

Ji gelê me û raya giştî re!
Di 7’ê gulanê de di pevçûneke li qada Oremara Gevera Colemergê ku hatibû jiyandin de, agahiya du hevalên me yên bi navê Sîpan û Laşer ku şehîd ketibûn hate zelalkirinê.

Ayrıntılar

Yayınlandı: 11 May 2010

Devamını oku …

Ji çapemenî û raya giştî re
1. Di 8’ê gulanê de saet di navbera 15:00-17:00’an de ji hêla Artêşa TC’ê ve li Qadên Parastina Medya li hember qadên Satê, Dola Satê û Tengava  Cahşan êrîşeke obûs û hawanan hatiye lidarxistin.

Ayrıntılar

Yayınlandı: 10 May 2010

Devamını oku …

Peywendiyên aborî yên di navbêra Sûriyê û Tirkiyê vegeriya dagirkirina Sipî ya Tirkiyê di xaka Sûriyê.

Pêvajoya ku Cihan bi giştî û bi taybet Rojhilata Navîn tê de derbas dibe, li ser bingeha berjewendiyan tê bi rêvebirin. Di serî de DYE û welatên Rojava û hevkarên wê di nava hewldanê de ne ku çawa ji vê rewşê sûd bigirin û pergala xwe ya Kaptalist li ser avabikin. Hemû hewldanên van welatên mijara gotinê ji bo avakirina perjewendiyên xwe yên leşker, Siyasî û Aborî ne.

Di vê çarçoveyê de, dema em peywendiyên di navbêr Sûriyê û Tirkiyê dinrixînin, hîn zelaltir tê dîtin ku dijiyetaiya herdu welatan ya ji gelê Kurd re, çendî hevbeş û kûre.  Gelek çavdêrên siyasî di wê hizrêdene ku rewaş siyasî û peymanê Stiratejîk ê Sûriyê û Tirkiyê, li herêma Rojilata Navîn ber bi qeyranê (Kaos) ve diçe. İsrar kirina pergala Sûriyê di piratîk kirina peyaman stratejîk de, yek ji Mecareyên desthilatariya rêjîma Bass a Beşar Esad’e ku dixwezî bi van peymana rengekî dî li xwe bide. Lê tişta di piratîka rojane ya Tirkiyê de derdikeve û li ser xaka Sûriyê pêk tê ji dagirkirina Aborî û Asîmlasyonê zêdetir tu tişt nîne.

Bi hatina Emerika ya Rojhilata Navîn re, ji du rêyan pêştir li ber Sûriyê nema. Riya yekemîn  a Sûriyê li gel dewletê statûkû parêz yên weke Tirkiyê, Îranê û hêzên li dijî gohertina navçeyê ne cih bigre, ku ev rê tu xêr ji civaka Sûriyê re nîne. Riya duyemîn jî pêwîste Sûriyê bi hemû netewên ku di nava xwe de dihebîne, eniya gelan û demokrasiyê hembêr bike û li dijî mudexeleyên hêzên dagirker xwedî helwest be. Bê goman ji bûna Sûriyê vê yekê bike. Pêwîstiya xwe bi hêza Kurdan heye, ne ku bi gotinê sexte yên demokrasiya Tirkiyê û Erdogan.

 Lê sed mixabin Sûriyê hemû zengînbûnê xwe yên çandî dide aliyekî û riya yekemîn hilbijare û li gel Tirkiyê kete nava peymanên bazirgarnî û eniya dijber a gelê Kurdan. Divê mijarê de pirsgirêkên civaka Sûriyê ku niha li ber hilweşandineke aborî, Exlaqî û civakî ya bingeha xwe ji dest nîşan kirina polîtikaya şaş digre. Her çendê hevpeymaniya Sûriyê û Tirkiyê, weke berjewendiya gelê navçê tê bi nav kirin. Lê di esasê xwe de zererê digîne gelên Rojhilata Navîn. Armanceke din ya hevpeymaniya Sûriyê û Tirkiyê, li dijî hêviyên gelê Kurd yên ji bo azadiyê têdikoşe ye. Gelê Kurd îroj rola pêşengbûna şoreşa demokrasiyê li Rojhlata Navîn û bi taybet li Sûriyê û Tirkiyê dike. Divê derbarê de dibê em ji bîr nekin ku Sûriyê gelek şaştî kirin bi peyaman xwe bi Tirkiyê re. Tirkiyê di bin navê hevkariya stiratejîk de. Bazara Sûriyê dagrikirye, cihên kevnare dibin navê çanda hevbeş û resture kirina cihên eserî, dîrokê berovaja dike. Dîse di bin navê vebûna ber bi welatên Ereban. Di deriyên sînor de qadên bazirganiya serbest ava dike. Li jêr navê çanda İslamê û mîrasa İmpiratoriya Osmaniyan, di dibistanê Sûriyê yên weke seretahî, navendî û zanîngeha de dersên zimanê Tirkî û perwerdeya teknolojiyê dide. 

Tirkiyê ne tenên di asta siyasî û leşkerî rêjîma Sûriyê girtiye bin baskên xwe, her wiha di warê Aborî de jî qada Sûriyê yên bazara vekirî ber bi welatên ereban ve bi katrîne. Ji bo hîn dagirkirina aborî û çandî ya Tirkiyê em rêxin ber çavan. Hin piroje weke mînak.

Li gor peymana du alî ya di navbêra Sûriyê û Tirkiyê de hatiye morkirin wiha ye. sazkirina Navenda agadarî ya Sûriyê û Tirkiyê (STIC). Avakirina navenda tenduristiyê li ser riya bajarê Helebê û Entabê ku fînasmanê we Tirkiyê ye. Avakirina  navneda Afetê li navçeya Ezazê girêdayî Helebê. Avakirina navenda agirkujê li navçeya Efrînê. Pirojeya avakirina parka hawirdor li bajarê Helebê. Pirojeya avakirian navenda çandiniya kivarkên di malê pilastîk de. Pirojeya rakirina Kefa(zem) ya karkeran li gor ser hijmariyê, tabî ev sererast kirin wê li gor sîstma Tirkiyê pêk were. Pirojeya çêkirin û qîrkirina deriyê El Salame yê sînor(deriyê sînor yê dema dawî di navbêra Sûrî û Tirkiyê de hatibû vekirin ) û hemû riyên Sûriyê. Avakirina deboya avê li sînor Sûriyê û Tirkiyê. Resturekirina hemû kevnareyên ku ji serdema Osmaniyan li tevahiya Sûriyê û bi taybet li bajarê Helebê . Resturekirina navenda bazara bajarê Efrînê

Tirkiyê li gel hemû pirojeyên ku me anîne ziman, di warê çapemenî û weşanê de jî hin peyman mor kirine. Di vê derbêr de biryare Kovara hevbeş ya siyasî, Çandî, Aborî û Hawirdorê ya Sûriyê û Tirkiyê bi herdu ziman derbike ve. Avakirna Peymangeha Sûriyê û Trkiyê ji bo fêrbûna zimanê Erebî û Tirkî û ferbûna computer li bajarê Helebê. Afrandina derfetên ferbûna zimanê Tirkî ji bo xwendekarê zanîngeha Helebê beşa Edebiyata Tirkî. Hemû piroje ji aliyê herdu welatan ve hatine pejrandin. 

Serbest Rêzan

Navenda Lêkolînên Stratejîk a Kurdistanê

www.navendalekolin.com -www.lekolin.org - www.lekolin.net – www.lekolin.info

Ayrıntılar

Yayınlandı: 08 May 2010

Bi hatina biharê re, çawa ku xweza zindî dibe, pê re jî gerîla jî zindî û çalak dibe. Ev bi salaye gerîla bi sebr li ser banga Serokatiya xwe bêtebat in û hewl didin di rewşa parastinê de bimînin. Lê li hember vê dijminê gelê kurd sîstema TC’ê vê wekî firsend nirxandin û bêrawestan êrîşên xwe li hember Serokatî, gel û gerîla kêm nekirin.

Di vê demê de hemû dek û dolabên hikûmeta AKP’ê deşîfre bûn û ev jî her çû nûnerên sîstema faşîzane hartir kirin. Bi navê demokrasiyê hewl dan gelê kurd û derdorên welatparêz bixapînin û di hêleke din ve tunekirina gelê kurd di şexsê gerîlayan û siyasetmedarên kurd de ji xwe re kirin armanca sereke.

Di demeke wisa de, sîstem bi artêş, çapemenî û hikûmetên xwe di nava hevkariyek de bi qirkirina kurdan mijûl dibin. Di vê demê de hewl didin kurdan bêtercîh bihêlin û bi xwe ve girê bidin. Aliyek peyrewên îtîhatvana ne û felsefeya wan a jiyanê -ku ew jî hebe- faşîzm e; li hêla din jî faşîzma îslama kesk a mûaviyeyê ku navenda wê Konya û Qeyserî ye. Lê em ê tu riyek tercîh nekin û ev herdu hêl jî, bi rengên cuda, qirkirina kurdan ji xwe re kirine armanc.  

Serokatiya me ji 93’yan vir ve ji bona ku pirsgirêka kurd bi riya diyalogê çareser bibe çi pêwîst be kir û li hember vê her dem destê Serokatiya me li hewayê ma. Lê ev jî heta ciyek e. Niha jî Serokatiya me hetanî serê hezîranê wext daye. Serê hezîranê jî, di têkoşîna azadiyê de wekî pazdehê tebaxê girîng û pîroz e. Ka em binêrin wê çi bibe?

Heta niha gerîla di asûna parastinê de ma. Tenê mafê xwe yê misîlemeyê bikar tîne. Fena çapemeniya mehmedok a tirk diyar dike, me şer nedaye destpêkirinê; ê me tenê çalakiyên misîlemeyî ne û ev jî bi însiyatîfa yekîneyên me pêk tê. Ev hê lê lê ye, lo lo li pêşiya me ye. Wê her kes hêza gerîlayê kurd bibîne.  

Ji bona gelê kurd êdî wisa sal an mehên ku bên windakirinê nemane. Pêwîst e ku ewqas têkoşîn bigihê encamekê. Belkî sala 2009’an ji bona azadiyê zû bû, lê sala 2011 jî ji bona me dereng e. Ku dijminê gelê kurd, bi riya diyalogê neyê rê û rê nede ku gelê me rêxistinbûna xwe bike û sîstema xwe bi xwe bike, wê demê em ê bi xwe sîstema xwe pêk bînin û kelemên li hember vê jî bi riya çekan rabikin.

Bila her kes bizanibe, heta niha me destê xwe yê aştiyê dirêjî dijmin kir, lê her carê li hewayê ma. Lê bi despêka meha hezîranê re, wê careke din destê aştiyê neyê dirêjkirinê. Ha ger ku herim cem Serokatiya me û bi dilsozî ne bi derewan daxwaza wan hebe, ew mijareke cuda. Lê ji bilî wê em ê careke din, hem çekdarî hem bi serhildanan nesekinin û destê aştiyê dirêjî dijmin nekin. Serdema nû ev e.  

Roj roja hesap pirsînê ye. Hem ji AKP’ê, hem ji nokeran hem jî ji nûnerên modernîteya kapîtalîst. Serokatiya me vê dema  pêşiya me wekî serdema çaremîn bi nav kir. Berê gotinek hebû; “Zor zane, zêr zane, devê tivinga mor zane.” Her hal wisa dixuye, wê ev di dewrê de be û em ê nehêlin ku ev pêvajoya pêşiya me zêdetir dirêj bibe. Yanî di sala pêşiya me û sala dîtir de, ji bilî azadiya Serokatî û ji bilî welatekî azad em tu riyek qebûl nakin. Pêwîst bike em ê bi hezaran şehîdan bidin, me her dem daye û em ê di pêvajoya pêş de bi bedelên mezin, vê têkoşîna pîroz bigihên encamekê û em ê azadiyê di demeke kurt diyarî gelê xwe bikin. Ev li hember şehîdan û gel deynê stûyê me ye. 

Egîd Nûcan

Ayrıntılar

Yayınlandı: 08 May 2010